نقد فیلم

کاغذ بی خط ـ ناصر تقوايی
* * *
هفت
معجزه مکتوب
مک لوهان که معرف حضور همگی است، سير تحول جوامع بشری را مبتنی بر تحول رسانه غالب در هر دوره می داند و سر آغاز تمدن بشری را پيدايی خط و کتابت معرفی می کند. چرا که مکتوب، امکان بازبينی های بی پايان، نقد و روايت (های) از نو و ديگرگونه را فراهم می آورد ... ليکن اهل فن می گويند جامعه ما هنوز به مرحله تفوق رسانه کتبی نرسيده است.
و کاغذ بی خط به يک روايت، روای چنين روايتی است. تا زمانی که متن روايت زندگی شفاهی است، هرجی هم به آن نيست. يعنی مجال تامل در آن نيست تا بتوان آن را بازخوانی کرد و به سوهان تيز نقد و فضولی های عقل سپرد. زندگی همانی است که هست. اسير عادت هايی که پيشتر بوده اند و زين پس هم خواهند بود، بی هيچ تغيير و تحولی.
اما زمانی که متن زندگی روايتی کتبی می يابد، و در ذهن بازسازی می شود، از اسارت عينيت های روزمره و خود ساخته خلاصی يافته بنا بر هر خوانش رنگ و بويی ديگر می گيرد ...
و بدين ترتيب انسان با درک توان آفرينندگی اش، اينکه می تواند نقد کند (نقد به معنای مارکسی آن يعنی اينکه انسان خود تاريخ خود را می آفريند) به کشف خود و گوهر آگاهی نايل می شود و معجزه مکتوب به وقوع می پيوندد.