نقد فیلم

خوابگاه دختران (1383) محمد حسین لطیفی
رویا دختر دانشجویی است که سر از راز قاتلی مبتلا به اسکیزوفرنی در می آورد. قاتل می خواهد وی را نیز به قتل برساند ...
* * *
ترس جان مایه خوابگاه دختران است؛ آنهم ترس هایی بیرونی و از سر جهل به چیزها که خوب درآمده و به همان نسبت تعلیق ها که مخاطب را نگه می دارد.
هر چند داستان فیلم از هم گسیخته و فاقد منطق درونی قابل قبولی است.
به علاوه،
شیوه روایت هم منسجم و دارای ضربآهنگ مناسب و متناسب نیست.
بازی ها هم تعریفی ندارد.
بهر حال برای یکبار دیدن تماشاگر را تا انتها می کشد،
بگذریم که در انتها دست خالی روانه می کند!
* * *
یادداشت سرکیسیان در روزنامه شرق