نقد فیلم

یک
In the valley of elah (2007) Paul Haggis
پدر در جست‌وجوی پسر سرباز خود که از ماموریت عراق برگشته ولی
هنوز به خانه مراجعت نکرده است ، راهی می‌شود...

* * *
به نظرم پس از فیلم قابل قبول
Crash (2004) Paul Haggis
حالا پل هگیس نشان داد که بی بروبرگرد نویسنده و کارگردان معرکه‌ای است!

هرچقدر در «تصادف» تصنعی و ناچسب بودن فیلمنامه و
حال و هوای تخت اثر تو ذوق می‌زد، در اين فیلم
داستان پرکشش، واقع‌نما، منسجم و در عين حال غيرقابل پیش‌بینی به شکلی
هنرمندانه پرداخت یافته و حس و حال اثر بهتر درآمده است.

بازی‌ها، در هر دو فیلم، به نظرم هنوز جای کار داشت، و
عناصر ديداری و شنيداری آنها معمولی برگزار شده، البته
ترفند استفاده از تصاویر مخدوش دوربین گوشی تلفن همراه در بافت اثر
به شدت تاثیرگذار است.

آخر اينکه هگیس، در این فیلم، هر چه شدیدتر،
حتی علنی‌تر از فیلم قبل سیاست‌های دولت امریکا را نقد می‌کند.
ببین چگونه سیستم به نقد خود بها می‌دهد؟


دو
از آنجا که معتقدم ديدن فیلم خوب آدم را به عرش می‌برد و لذتی می‌دهد آنچنانی که
گاه می‌توانی تا سالیان زیر زبانت مزه مزه‌اش کنی، و
از آنجا که معتقدم دیدن فیلم بد، حال آدم را به مراتب خراب‌تر می‌کند،
آنچنان که نمی‌توانی فرض کنی اصلاً آن را نديده‌ای و
گاه تا چند روز (بلکه هفته، بلکم ماه!) مزه‌اش دهانت را تلخ می‌کند،
توصیه می‌کنم این فیلم را بی‌خیال شوید:
Shelter (2007) Jonah Markowitz
که در نهايت بی‌ذوقی روابط دو تا هم‌جنسگرای مرد را نشان می‌دهد.