نقد فیلم

Up (2009) Pete Docter and Bob Peterson
خلاصه داستان فيلم (انيميشن)
پيرمرد براي تحقق آرزوي ديرين خود و همسر فقيدش،
راهي سفري دور و دراز مي‌شود...
* * *
يك عمر برنامه‌ريزي مي‌كنيم، سگ‌دو مي‌زنيم، و
سوداي آرزو(ها)يي را در سر مي‌پرورانيم كه
همه زندگي ما بدان(ها) وابسته است.
و واقعيت تلخ زندگي همه ما اين است كه
هيچگاه،
بله هيچگاه مجال آن را پيدا نمي‌كنيم
پي آن(ها) برويم و
به همين سادگي، گويا همگي محكوميم به اينكه
آرزوهايمان را با خود به گور ببريم!

به قول دوستي وقتي جواني و عشق موتوسيكلت هزار ديوانه‌ات كرده، پول نداري!
و وقتي كه پول داري، ديگر نه از جواني خبري هست و نه از عشق موتور هزار!

حالا اين جوان قديمي، يكه و تنها،
مي‌خواهد به آرزوي كودكي خود و همسر درگذشته‌اش،
جامه عمل بپوشد كه
پسربچه‌اي سمج، در رخت پيشاهنگي،
به زور هم‌سفر اين مسافرت پرمخاطره مي‌شود.

بنا به اقتضاي ژانر،
سفر و سختي‌ها و ناملايمات آن،
تلاشي است براي نائل آمدن به شناختي ژرف‌تر از
خود، ديگران و زندگي!

در هر حال، آپ سرشار از مفاهيم عميق انساني است كه
انسان را به تامل وامي‌دارد تا تجديد نظري داشت باشد در اينكه
نكند كه روزمرگي، زندگي‌اش را از زندگي تهي كرده باشد؟
نكند آرزوهايش را ذخيره آخرتش كرده باشد؟
نكند شخصيت‌هاي آرماني و كاريزماتيك،
چيزي جز ساخته و پرداخته‌هاي ذهن ساده و زودباور وي نبوده باشند؟
نكند قدرت آرزوهاي بي‌نظير كودكي (و كودك درونش) را دست كم گرفته باشد؟
نكند عشق را در ماندن و درماندگي و درجا زدن اسير و زمين‌گير كرده باشد؟ و
فراموش كرده باشد كه عشق، رفتن، صيرورت و خود را درنورديدن است؟
....

برچسب‌ها: up، بالا، عشق، كودك درون، كودكي، آمال و آرزوها، شخصيت كاريزما